ശ്രീജിത്ത് എസ് എം
H&R Block
പാഴ്ചിന്ത
എൻ പ്രിയ ഗീതേ എനിക്ക് നിന്നോട് പറയുവാനുള്ളത്
മാനസ ഗീതയുടെ അനുകമ്പ.
ഇരുളുന്ന ഇടനാഴിയിൽ നിന്നെയും തേടി
അലയുന്ന യാത്രയായി ഞാനിന്നും മറവെ
പിടയുന്ന തേങ്ങലായ് എരിയുന്ന ജീവിതം
നിനക്കായ് നൽകിടും പുലർവേളയിൽ .
അന്യമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ആശിക്കുമെൻ ആശകൾ നിനക്കായ്
പഴവില്ലെന്നാരോ പറഞ്ഞിട്ടും പാഴാക്കിയ ആശകൾ കൊണ്ട് ഞാൻ
പാഴ് വീട് തീർക്കും നിനക്കായ് വരും വേളയിൽ .
മായുന്ന ചിന്തകൾ പ്രകടമാമെങ്കിലും നിനക്കായ്
മായാത്ത മണിവീട് പണിതിടും രാത്രിയിൽ.
അതിനെന്നിൽ ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ടാകുമീ ജീവിതം
ഏകനായ് നിങ്ങുമ്പോഴൊക്കയും നിഴലായ് നി കൂടിടും.
ചാരത്തിരിക്കുവാൻ ചായുമ്പോഴൊക്കയും ചിതലരിക്കുന്നോരോർമ്മയായ് ..
നീ മാറവെ.
എങ്കിലും നിനക്കായ് കരുതി വെയ്ക്കുമീ ചിന്തകൾ ഞാനിന്ന്.
നീ ഓർക്കുകിൽ കാലമത്രയും ഞാൻ നീങ്ങിടും നിനക്കായ്
നീയില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും നിനക്കായ് തീർത്ത സ്വപ്നവഴിയിൽ.
അതിനെന്നിൽ ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ടാകുമീ ജീവിതം.
നിനവാർന്ന ചിന്തയിൽ മധുവാർന്ന കിനാക്കളിൽ
നിറമുള്ള സ്വപ്നമായ് നീ വിടരു.
അരികയെന്നാരോ പറഞ്ഞിട്ടും അകാലത്തായ്
നീ മറയു,,
പിന്നിട്ട വഴികൾ ഓർക്കുന്ന വേളയിൽ
ഞാനെന്നോ അറിഞ്ഞു എൻ വാർദ്ധക്യം.
മൂകമാം സന്ധ്യകൾ ചൊല്ലുന്നുണ്ട് പോലും
നിനക്കി യാത്രതൻ സ്വപ്നങ്ങളുപേക്ഷിപ്പു
സമയമായ് സമയമായ് സമയമായ്.........