Jisha T Lakshmi
QuEST Global
പ്രളയം
മഴയ്ക്കായി കേണ വേഴാമ്പലായ് മഴഴേ കാണാൻ കൊതിച്ചപ്പോൾ
അറിഞ്ഞില്ല അതൊരു പേമാരിയായി എൻ നവ കേരളത്തെ ഈറനണിയിക്കുമെന്ന്
കണ്ടതെല്ലാം തുടച്ചു നീക്കാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന തീഗോളത്തേപ്പോൽ
താണ്ഡവമാടി ഒരു സംഹാരദുർഗ്ഗയായി
അറിഞ്ഞില്ല മനുജ ജന്മത്തെ ഒടുക്കുവാൻ തോന്നിയ കാരണത്തെ
സമത്വമെന്ന വാക്കുമോതി മനുജർ തേരിലേറി നിൽക്കുമ്പോൾ
പ്രതീക്ഷ തൻ നാദമേകി ഓരോ മാനസങ്ങളിലും
കറുപ്പെന്നോ വെളുപ്പെന്നോ ജാതിയേതെന്നോ നോക്കിയില്ല
കനിവിൻറ്റെ തിരി നാളം നിറഞ്ഞ നയനങ്ങൾ തേടി നാം
സഹജീവിക്കായി ഒരുമിച്ചു നാം പ്രതീക്ഷ തൻ പൊൻ തൂവൽ തേടി
ഉറ്റവരെന്നോ ഉടയവരെന്നോ നോക്കിയില്ല എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവർ നിങ്ങളെല്ലാം
എന്ന് ചൊല്ലി പ്രാത്ഥിച്ചു ഓരോ ആയുസ്സിനായി
അറിയാം പ്രകൃതിയെ നീ എനിക്ക് തന്ന പാഠമിതെന്നു
ഒത്തൊരുമിച്ചു നമുക്ക് ചൊല്ലാം 'മാറ്റി വെക്കാം മനുജാ നിൻ ഗർവമെല്ലാം ഒത്തൊരുമിക്കാം നല്ലൊരു നാളേയ്ക്കായി'