ഓർക്കുന്നുവോ ഓർക്കുന്നുവോ 
ടീച്ചറെ അങ്ങ് ഓർക്കുന്നുവോ
അന്നൊരിക്കൽ നിൻ പാദം തൊട്ട് 
ഞാനിരുന്ന ക്ലാസ് മുറി.

ഓലമേഞ്ഞ കൂരയും 
മണ്ണിൻ ഗന്ധമുള്ള എഴുത്താണിയുമുള്ള ആ ക്ലാസ് മുറി
ഇന്നെൻ മകൻ പഠനം
ആധുനിക ക്ലാസ് മുറിയിലാ ടീച്ചറെ.

ആ എന്നത് അമ്മയെന്നും  
മ എന്നത് മഞ്ചാടി എന്നും പഠിപ്പിച്ച ടീച്ചറെ
എ ഫോർ ആപ്പിൾ എം ഫോർ  മമ്മി 
എന്നുമണ് എൻ മകൻ മൊഴി.

അന്ന് സ്കൂൾ വഴി ഞാൻ എണ്ണിയ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റു  പച്ചയും 
തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ ചൂണ്ട ഇട്ട മീനുകളും 
ഇന്നെൻ മകൻ പോകുന്ന 
സ്കൂൾബസിൽ ശൂന്യതയാണ് ടീച്ചറെ.

അന്ന് പെയ്ത മഴയിൽ 
എൻ ഉച്ചക്കഞ്ഞിയും പയറും  വെള്ളമേറിയത്  ഓർക്കുന്നുവോ   
ഇന്ന് എൻ മകന്  ചോറ്റുപാത്രത്തിൽ
ബിസ്ക്കറ്റ് തികയുന്നില്ല ടീച്ചറ.

അന്ന് എൻ തെറ്റിന് പാട് വീണ കൈകളും
പിച്ചിയ  ചെവിയുമാണ് പകരം എങ്കിൽ 
ഇന്ന് എൻ  മകനെ ശിക്ഷിക്കാൻ ഭയമാണ്
നിയമത്തെ ഭയമാണ് ടീച്ചറെ.

നിയമമാണ് ഇന്നെല്ലാം ടീച്ചറെ  
പെണ്ണ് അമ്മയാണെന്നും ദൈവമാണെന്നും പഠിപ്പിച്ച ടീച്ചറെ 
ഇന്നെൻ അനിയത്തിമാരുടെ വേദനകൾക്ക് 
നിയമം കടിഞ്ഞാൺ ഇടുമോ  ടീച്ചറെ.

അന്ന് നാം നൽകിയ സ്നേഹത്തിന് പകരം 
വിളകളും മഴയും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ച പ്രകൃതി 
ഇന്ന് പകരത്തിന് പകരം
പ്രളയമാണ്  മുന്നിൽ എൻ  മക്കൾക്ക്.

മഗ്രിബ് ബാങ്ക് വിളി കേട്ട് വിളക്ക് വെച്ച് വീടും 
ശബരിമല മക്ക പോലെ കാണണമെന്ന മൊഴിയും
മാല ഇട്ടവനെ സ്വാമി എന്ന വിളിപ്പേരും
ഇന്നില്ല ടീച്ചറെ.

ടീച്ചറെ അങ്ങ്  എന്തിനാ മൗനം പാലിക്കുന്നത് 
അങ്ങയുടെ മൈലാഞ്ചിച്ചെടികൾകെന്താ ഇത്ര ചലനം 
ഈ പള്ളിക്കാട്ടിനെന്താ അത്തറിൻ ഗന്ധം 
എന്താ ഇതിനെല്ലാം അർത്ഥം.

കാലം ഇതെല്ലാം മറക്കുമെന്നൊ...
കാലം ഇതെല്ലാം മറക്കുമെന്നൊ...