ഓണമായ്‌ ഈണമായ്‌ ഒരായിരം വർണ്ണമായ്‌,കാനന വീണതൻ രാഗ മധുരമായ്‌.

പഞ്ചമി പൂവിതൾ പൊഴിയുന്ന രാത്രിയായ്‌,ചിന്തയിലെവിടെയോ ചാരുത ശിൽപമായ്‌.

പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന നിത്യ വസന്തമായ്‌, പൂമ്പാറ്റയായി നീ നൃത്തമാടി.

ആ മധുര സ്വപ്നതിൽ, ഊഞ്ഞാലിലേറി സൗരഭം വിതറുവാൻ തെന്നലെത്തി.

ആയിരം കൈകളാൽ പൂക്കളം വിരിയിച്ചു പൊൻക്കതിർ വിതറി പുലരിയെത്തി.

അധരത്തിലമൃദുമായ്‌ പൂവിതൾ തഴുകി, കരിവരിവണ്ടുകൾ ഗാനമായി.

ഓണമേ ദേവതേ നിൻ മന്ദഹാസം തുമ്പപൂവായ്‌ പൊഴിയുന്നു ഈ രാഗ സദസ്സിൽ.

ഇനിയെന്തു വേണ്ടു ഈ മമഭൂവിനു ഇതിലേറെ സായൂജ്യം ഇവിടുണ്ടോ പാരിൽ.