അമ്മയുടെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടി നിന്നുകൊണ്ട് അവർ ആർത്തലച്ചു.. 

ഈ മല നാളെ വീടുകളാകും; 

ഇവിടം ഒരു ഷോപ്പിംഗ് കോംപ്ലക്സ് ആവും.. 

വെട്ടി നിരത്തി പാടങ്ങൾ... 

വെട്ടി നിറച്ചു തടഞ്ഞൂ നീർചാലുകൾ... 

വിറ്റു തീർത്തു നല്ലയിടങ്ങൾ...

കീശ വീർത്തു ഭൂമാഫിയകൾ തൻ....

ഭൂമി ദേവിയെ വെട്ടി വിറ്റു,

പിതൃസ്വത്തുക്കൾ പങ്കുവെക്കും പോലെ....

ഓർത്തില്ല ആരും വരാനുള്ളൊരു വിപത്തിനെ...

മനപ്പൂർവം വിസ്മരിച്ചു വരും തലമുറയെ...

അമ്മയുടെ മനസ് നൊന്തു പിടഞ്ഞു കേണു...

ആ മാതൃ ശരീരം വിലപിച്ചു..

കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി..

അശ്രുബാഷ്പം തൻ സാഗരത്തിൽ വീണു...

ഭയന്നില്ല ആ വലിയ കോംപ്ലക്സ്ഉടമകൾ.... 

ഭൂമാഫിയകൾ വിറച്ചില്ല .. പക്ഷെ വിറച്ചു പാവം ജനം.. 

ഭൂമി ദേവീ കോപിച്ചതോ എന്ന ഗദ്ഗദവും 

മതഭ്രാന്തന്മാർ ചൊല്ലി ദൈവ കോപം ...

ഭൂമിയും ദൈവവും ഒന്ന് തന്നെ സോദരാ....

താങ്ങുവാനാവില്ല നിനക്ക് അവയുടെ കോപവും ... കോപമല്ലിത് രോദനമാണ്.. നിന്റെ അമ്മയുടെ തേങ്ങൽ....

അതെ സോദരാ നിന്റെ പൊന്നമ്മയുടെ..

നിന്റെ പെറ്റമ്മയുടെ ..

നിന്നെ താങ്ങുന്നഭൂമി ദേവിയാം നിൻ അമ്മയുടെ തേങ്ങൽ......