ഇത് ഓർമകളുടെ ശ്മശാനഭൂമി;

ഇവിടെ  ഞാനേകാന്ത പഥികൻ...

വഴിയേറെ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു,

യാത്രയിൽ സഹയാത്രികരെല്ലാം

എന്നിൽ നിന്നും കാതങ്ങൾ അകലെയാണ്,

അറിയുന്നു ഞാനതെങ്കിലും!

ഘോരമാം വേനലിൽ എന്റെ കാലിടറവേ,

കണ്ഠം വരളവേ; ആരെങ്കിലും,എന്നെങ്കിലും?

വ്യർത്ഥമാം മോഹങ്ങൾക്കപ്പുറം 

സാഫല്യത്തിൻ തീർത്ഥജലം തേടുമൊരു

വേഴാമ്പലായി ഞാൻ മാറവേ,

എന്നോ എത്തുമൊരാ ലക്ഷ്യവും

തേടിയീ  പ്രയാണം തുടരവേ,

ആരെങ്കിലും ഒരു വഴികാട്ടിയായി എന്നെങ്കിലും...

വരും, വരാതിരിക്കാനവർക്കാവുകില്ലെന്ന്

ഞാൻ നിനക്കവേ നിത്യ-

സഞ്ചാരിയാം അരുണൻ

ആഴിയിൽ മറയവേ, കൂരിരുൾ വീഴവെ

ഇവിടെ ഞാൻ, ഞാൻ മാത്രം...