ഇത് നമ്മുടെ ലോകം   

നമ്മൾ എല്ലാവരും ഒരിക്കലെങ്കിലും പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വദിച്ചിട്ടുണ്ടാവും .പുലർകാലേ ഉണരുമ്പുമ്പോൾ പളുങ്കുപോലെ ഒഴുകുന്ന പുഴയും അതിലെ തിളങ്ങുന്ന വെള്ളാരം കല്ലുകളും , അതിനടുത്തുള്ള പച്ച പുൽ നിറഞ്ഞ കുഞ്ഞു മല നിരകളും , ഏഴു നിറങ്ങളാൽ  അലംകൃതയായ മഴവില്ലു നമ്മളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നതും സ്വപ്‌നം  കണ്ടു എഴുന്നേക്കുന്നതിനെ പറ്റി ആലോചിക്കൂ .ആ ദിവസം എത്ര സുന്ദരമായിരിക്കും .

 പക്ഷെ ആ പ്രഭാതത്തിൽ സ്വപ്‌നം  തന്ന ഉന്മേഷം നമ്മുടെ വീടിനു പുറത്തോട്ട് ഇറങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ അവസാനിക്കുന്നു .വഴികളിൽ കൂട്ടി ഇട്ട മാലിന്യങ്ങള് ,ഈച്ചകളും കൊതുകുകളും ഓടി നടന്നു രോഗം പടർത്തുന്ന അഴുക്കു ചാലുകളും , കറുത്ത പുക കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ ആകാശവും. നമ്മുടെ സുന്ദര സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് എത്ര അകലെയാണ് ഇന്നത്തെ ഭൂമി.എങ്ങനെയാണ് ഈ ലോകം ഇത്ര മാറിയത് .നമ്മളൊന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കേണ്ട സമയം തന്നെ ഒത്തിരി വൈകിയിരിക്കുന്നു .

 സംസ്കാരങ്ങൾക്കും ആചാരങ്ങൾക്കും പേര് കേട്ടവരാണ്  നമ്മൾ കേരളീയർ . ശരീരത്തിന്റേയും മനസ്സിന്റെയും ശുന്ധി നമ്മുടെ ആചാരങ്ങളുടെയും ദിനചര്യയുടെയും ഭാഗം തന്നെയാണ്.പക്ഷെ നമ്മുടെ അമ്മയായ ഭൂമി ദേവിയെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ നമ്മൾ എല്ലാരും മറന്നു പോയി .വീട് വൃത്തിയാക്കി മാല്യങ്ങളൊക്കെ റോഡിലേക്ക്  തള്ളുന്നു.ഞാൻ , എൻ്റെ വീട് , അതിലേക്ക് മാത്രം ഒതുങ്ങുന്ന സ്വാർത്ഥത അല്ലെ നമ്മളെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് .ഈ ലോകം ഇന്നത്തെ  മനുഷ്യന് മാത്രം സ്വന്തല്ല. ഇത് കിളികളുടെയും മൃഗങ്ങളുടെയും നാളത്തെ തലമുറക്കും അവകാശപ്പെട്ടതാണ് .എത്രയോ ജീവജാലങ്ങൾ പ്ലാസ്റ്റിക് മാലിന്യങ്ങളാൽ ചത്തൊടുങ്ങുന്നു. 

മനോഹരങ്ങളായ സൗധങ്ങൾ കെട്ടി പെടുക്കാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ വ്യഗ്രതയിൽ , മണൽ വാരലും വയൽ നികത്തലും മൂലം  വറ്റി വരണ്ടു ഭൂമി ദേവി യുടെ കണ്ണ് നീര് ചാലുകൾ ഓർമിപ്പിക്കും വിധം ഒഴുകുന്ന പുഴകളെ നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ അവഗണിക്കാൻ പറ്റുന്നു.ദാഹജലം കിട്ടാതെ കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുഖം എത്ര സങ്കടപെടുത്തുന്നത് ആണ്.

നാമൊന്നു നമുക്കൊന്ന് എന്നുള്ള ആപ്തവാക്യം നമുക്കെല്ലാം സുപരിചിതമാണല്ലോ. ഇതിനു കേരളീയ കുടുംബങ്ങളിൽ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും വാഹനങ്ങളുടെ എണ്ണം കൂടി കൂടി വരുന്നുണ്ട്. വീട്ടിലെ ഓരോ അംഗങ്ങൾക്കും  രണ്ടോ മൂന്നോ വാഹനങ്ങൾ . ഇവയൊക്കെ പുറന്തള്ളുന്ന  പുക ,നയന മനോഹരമായ  നീലാകാശത്തിന്നു കറുപ്പ് വ്യാപിപ്പിക്കുന്നു.ഇവിടെ വില്ലൻ നമ്മുടെ സുഖലോലുപത ആണ്.

ഇങ്ങനെ എത്രയോ മലിനീകരണ പ്രശ്‌നങ്ങൾ .കേരളത്തിലെ  ഹർത്താൽ നടത്തിപ്പുകാരോട് ഒരിക്കല്ലെങ്കിലും എനിക്ക് സ്നേഹം തോന്നിയുട്ടുള്ളത് ഈ വിഷയത്തിലാണ്. അത്രയെങ്കിലും കുറച്ച പുക അല്ലെ അന്തരീക്ഷത്തിലെത്തു. നന്ദി സഖാക്കളെ !!!

മാറ്റേണ്ടത് നമ്മുടെ ചിന്താ രീതികളാണ്. ഈ ലോകം മറ്റുള്ളവർക്കും കൂടി നാം കാത്തു സൂക്ഷിക്കണം എന്ന ബോധ്യം നമ്മളിൽ എല്ലാവരിലും ഉടലെടുത്താൽ ഇനിയെങ്കിലും നമുക്ക് ബാക്കിയുള്ള പ്രകൃതിയെ  സംരക്ഷിക്കാനാകും.നീലാകാശവും പച്ച  കടലും ചുവന്ന ഭൂമിയും അന്വേഷിച്ചു ഒത്തിരി ദൂരം പോകേണ്ടി വരില്ലാ. എല്ലാം നമ്മുടെ ചുറ്റിലുമുണ്ടാവും .

പക്ഷെ എങ്ങനെ ??? പരാചയങ്ങളിൽ നിന്നും തോല്‌വികളിൽ നിന്നും ആണ് മനുഷ്യർ ഏറ്റവും കൂടുതൽ പഠിക്കാറു .നമ്മൾ നേരിട്ട ഏറ്റവും വലിയ  പ്രശ്‌നം  ആണ് പ്രളയം .ശീലങ്ങളെ മാറ്റി എടുക്കണം. ഒരു മഹാ പ്രളയത്തെ ഒത്തൊരുമിച്ചു നേരിട്ടവരാണ് നമ്മൾ .അതെ ഒത്തൊരുമ കൈ വിടാതെ , ഈ സുന്ദര ഭൂമിയെ നമുക്ക് തിരിച്ചു പിടിക്കാം.നാം നന്നായാൽ കുടുംബം നന്നാവും , കുടുംബം നന്നായാൽ സമൂഹവും.

നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൻെ ഒരു ഭാഗമാകട്ടെ പരിസര ശുചികരണം .ഓരോ ദിവസോം അതിനു വേണ്ടി കുട്ടികൾക്ക് കുറച്ചു സമയം കൊടുക്കാം . നമ്മുടെ ആരാധാനാലയങ്ങളുടെ പ്രേവേശനത്തിനു ഇനി മനുഷ്യർ ആയിരിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടിന്റെ വൃത്തിയും ഒരു മാനദണ്ഡമാകട്ടെ , അതൊരു ആചാരമായി മാറട്ടെ . ഐ.ടി. കമ്പനികൾക്കും മാസത്തിലൊരിക്കലെങ്കിലും ഇതിനു സമയം കണ്ടെത്താം.ഒരുമിച്ചുള്ള പ്രവൃത്തികൾ  ആവേശേകരമാണ് .വൃത്തിയുള്ള നാട് , നമ്മുടെ അഭിമാനമാവട്ടെ .