ഊഴമെത്താൻ കാത്തുനിന്നില്ല,രണഭൂവിൽ

ഊരാടി വന്നു , കരിയേറി!

ഉയിർ തന്ന താതനു താങ്ങായ്‌ ,കൊടുംകാട്ടിൽ

ജനനിയുടെ കാട്ടാള ഹൃദയം

കുലമല്ല,ഗുരുവല്ല,ധർമ്മമല്ലുരുവിട്ട

വാക്കല്ല,ഉയിരാണു സത്യം

നിയതിയുടെ ബീജമാണു,ടൽവാർത്ത

ഗേഹമാണവളാ- ണൊടുങ്ങാത്ത സത്യം

പടനയിച്ചെത്തിയോൻ,ഒരു മഹാശൃംഗമായ്‌

വരുതിക്കു കാത്തുനിൽക്കുമ്പോൾ

പിൻവിളിക്കാൻ പോലുമരുതാതെ,കനലായ്‌

എരിഞ്ഞൊരു പെണ്ണാണു കണ്ണിൽ

ജീർണ്ണകബന്ധങ്ങളുരുളുന്ന കുരുക്ഷേത്ര

ഭൂമിയിൽ കൂടെനടക്കെ,

പിച്ചനടത്താത്ത പുത്രന്റെ വിരലുകൾ

കത്തുകയാണെന്നു തോന്നി

ആലോലനെറുകയിൽ തൊട്ടുതലോടാത്ത

നഷ്ടങ്ങളോരോന്നു മോർക്കെ,

ഉത്തുംഗ ശീർഷനായ്‌ കണ്ണിൽ തിളക്കുന്ന

വെന്നിക്കൊടി കണ്ടുചൂ ളി

പോർക്കളമാളും കരുത്താണ-വർണ്ണനാ-

ണെങ്ങനെ കൂടെ ക്ഷണിക്കും?

അണിയറത്താവള രാജതളങ്ങളിൽ

ക്ഷത്രിയ രക്തം തിളക്കും

ചരമാർക്ക സാക്ഷിയായ്‌ സാരഥിയന്നത്തെ

വീരതയോരോന്നു പാടി, 

കുടിലതന്ത്രം മെനഞ്ഞർജ്ജുന രക്ഷയ്ക്ക്‌

കുരുതി കൊടുത്തതാണത്രേ

പഴുതേയീ ജന്മം, പതിതനായ്‌ പുത്രന്റെ

ചിതയിലാണെരിയുന്നു ധർമ്മം