കവിമനസ്സിൽ  വാക്കുകൾ

ഉന്മാദരായി പൊഴിയുകയായി.

ജന്മാന്തരങ്ങളിൽ കേട്ട് പഠിച്ചവ,

സ്മൃതിഭ്രംശം വന്നു വഴി മാറിപോയവ,

മുറിവേറ്റ നൊമ്പര ലിപികൾ ,

പ്രണയ വചസ്സുകൾ,

ദുഖഗീതങ്ങൾ ,ഗൂഢ വചസ്സുകൾ .

മരണമൊഴികൾ,

കൊഞ്ചലുകൾ ,നാട്ടുചൊല്ലുകൾ

പിന്നെയുമായിരം നാമധേയങ്ങൾ...

ചിതറിയ  കുമിളകണക്കെ

വാക് പ്രവാഹം ചിന്തകളിൽ

പെയ്തിറങ്ങി.

എങ്കിലുമാ കവിഹൃദയം

പ്രകൃതിയിലും

മാതൃ ഹൃദയത്തിലും

തളക്കപ്പെട്ട പെണ്ണിലും

കണ്ണ് നട്ടിരുന്നു.

കൈയ്യിലെ തൂലിക,

പറയാത്ത വാക്കുകളോടൊപ്പം

അടുത്ത കവിതയിലേക്കു യാത്രയായ്