ഇരുളടഞ്ഞ ജിവിതത്തിൽ ഒരു നേരിപ്പോടായി പ്രകാശം പരത്തിയവൾ..

ഓരോ ജീവിതത്തിലും കാണും ലക്ഷ്യം, 

എന്നാൽ അവളുടെ ലക്ഷ്യം അവനിലെ പ്രകാശമായിരുന്നു..

ഇരുട്ടിൽ അജ്ഞതക്ക് ഒരു നെരിപ്പോടിൻ 

പ്രകാശം പരത്തും മിന്നാമിനുങ്ങുപോൽ,

അവൾ അവനിൽ പറന്നിറങ്ങി..

ചുറ്റിലും പ്രകാശം പരത്തി നിർവൃതി 

അടഞ്ഞവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല..

അവളിലെ പ്രകാശത്തിന് അവനിലെ 

അന്ധകാരത്തെ മൂടികിടക്കും ഉൽകാഴ്ചയെ 

തുറക്കാനാകില്ല എന്ന്..

കാലം കാത്തുവച്ച വിധിയും പേറിയവൾ

നടന്നു നീങ്ങി..

അവനും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല അവളം പ്രകാശത്തെ..

എന്നാൽ തിരിച്ചറിവിനു മുൻപേ

അവൾ പറന്നകന്നു..

പ്രകാശം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിൽക്കും ലോകത്തേക്ക് കാലം മാറ്റിമറിച്ച ജീവിതത്തിൽ അവനും 

തിരിച്ചറിഞ്ഞു അവൾ പരത്തിയ പ്രകാശം..

അവളുടെ അഭാവത്തിൽ 

തിരിച്ചറിയലും തിരിച്ചു പോരലുകളും ഇല്ലാത്ത ലോകത്തിൽ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..

അവളം പ്രകാശത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിർവൃതിയിൽ..