വെറുമൊരു നേർത്ത നിശ്വാസമായ് നിൻ നെറുകിലൂടൊഴുകി താലോടി ഞാൻ മാഞ്ഞുപോണം. 

വെറുമൊരു പാഴ് കിനാവായ് നിന്റെ ഓർമ്മതൻ താളിൽനിന്നീമുഖം മാത്രമായ് മാഞ്ഞുപോണം. 

ഇനിയൊരു മുകുളമുണ്ടാകാതെ ഈ മരം വാടിക്കരിഞ്ഞുപോണം നിന്റെ ഓർമ്മതൻ പൂമരം വാടിക്കൊഴിഞ്ഞുപോണം. 

അവസാന ദളം ഊർന്നു വീഴുന്ന മാത്രയിൽ നീ നടന്നകലുന്നൊരീവഴിയിൽ ഏകനായ് നിന്നെനിക്കിനിയുമിതു പാടാതെ വയ്യെന് സഖീ. 

മൂകനായി ഞാൻ നീങ്ങുമീവഴിയിലൊക്കെയും ഓർമ്മകൾ പൂത്തുനിൽക്കുന്നു. നിന്റെ നൊമ്പരം പൂത്തുനിൽക്കുന്നു.

നിഴൽ മങ്ങി ഇരുൾ മൂടുമീവഴിയിലൊക്കെയും ഏകനായ് ഞാൻ നടക്കുന്നു ഈ പൂക്കൾ വാടാതെ കാവൽ നിൽക്കുന്നു. 

കാത്തിരിക്കാതിരിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല ഈവഴിയിൽ ഇനി നീ വരില്ലെങ്കിലും നിന്റെ പദനിസ്വനം കേൾക്കായില്ലെങ്കിലും, പുഞ്ചിരിയെകിയൊരു ഭ്രാന്തനായി നിന്നിടാം ചങ്ങല ഇട്ടോന്നു  ബന്ധിച്ചിടാം മനം വൃധാ മറവിതൻ താഴിട്ടു പൂട്ടിവെക്കാം. വർഷം വസന്തവും വന്നുപോകും വൃക്ഷം ഇലകൾ കൊഴിഞ്ഞങ്ങു ജീർണമാകും കോഴിയില്ലൊരിക്കലും നീ തന്നൊരീ പൂക്കൾ ഉയിർ വിട്ടുപോകുന്ന നാൾവരേക്കും ഞാൻ ജീർണമായിതീരുന്ന നാൾ വരേക്കും.

വെറുമൊരു നേർത്ത നിശ്വാസമായ് നിന്റെ  നെറുകിലൂടൊഴുകി താലോടി ഞാൻ മാഞ്ഞുപോണം. 

വെറുമൊരു പാഴ് കിനാവായ് നിന്റെ ഓർമ്മതൻ താളിൽനിന്നീമുഖം മാത്രമായ് മാഞ്ഞുപോണം.