ഞാനറിയാതെ എൻ ഓർമയിൽ 

അലയുന്ന സ്ഫുരണമായി എപ്പോഴോ 

വേർപാടിന്റെ വേദന തിരിച്ചറിയുന്ന 

അച്ഛന്റെ സ്നേഹത്തിൻ മുഖം

ഏകാന്തമാം എൻ രാവുകളിൽ ഒരു

കുളിർ സാന്ത്വനമായി എൻ കൂടെ 

കഥകളിൽ കാണുന്ന നിറം പോലെ 

തുണയായി ഇന്നും എന്നും കരുതലായി

സ്നേഹമായി അറിയുന്ന സുഖം 

വാക്കിൽ ഒതുക്കാത്ത അളവിന്റെ കോലിനാൽ

തൂക്കം നോക്കാത്ത സ്നേഹത്തിൻ സാമീപ്യം 

തഴുകി തലോടി കടന്നു പോം കാറ്റിലും 

അറിയാതെ അറിയുന്ന ഗന്ധം

തനിച്ചാകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ 

തുണയാകുന്ന ഊർജമാകുന്ന

ഓർമ്മകൾ, തിരികെ വരാതെ

അകലെ വിഹായസ്സിൽ കൺചിമ്മി 

മറയുന്ന താരമായി, എന്നെ മാത്രം 

നോക്കി കൺചിമ്മി ഒളിച്ചിടുന്നു