പതിവില്ലാതെ പെയ്ത മഴയായിരുന്നു അന്ന്.

സിദ്ധുവും വിവേകും കഫെയിൽ നിനച്ചിരിക്കാതെ വന്ന മഴയും ആസ്വദിച്ച് മായയെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.

സിദ്ധു : "എവിടെയാടാ അവൾ? ഇപ്പോൾ എത്തുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് മണിക്കൂർ ഒന്നായി. നീ ഒന്നുകൂടെ വിളിച്ചേ"

വിവേക് മായയെ വിളിക്കുന്നു

മായ: "വിവി, ഞാൻ എത്തി. കാർ പാർക്ക് ചെയ്യുകയാണ്. വരുന്ന വഴി കുറെ ഇടങ്ങേറുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു."

വിവേക്:" ഓക്കേ.. ഓക്കേ വേഗം വായോ മാഡം"

സിദ്ധു: "എത്തിയോ അവൾ . ആഹ് ..ഞാൻ വന്ന അന്ന് മുതൽ നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരോടും കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞതാ . രണ്ടുപേരുക്കും ഒരേ ബിസി. നിങ്ങളെ ഒരുമിച്ച് കിട്ടാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ട്.”

വിവേക്:"ഒന്ന് പോടാ...അവൾ ഇതൊന്നും കേൾക്കേണ്ട" .

സിദ്ധു വിവേകനോട് എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും മായാ വരുന്നത് കണ്ടു .

നീണ്ട ഇടവേളയ്ക്കു ശേഷമാണ് മായയും സിദ്ധുവും കാണുന്നത്.

കോളേജ് കാലത്തേ ഇന്റെർവഡ് ആയ മായയിൽ നിന്ന് ഇന്ന് തിരക്കുള്ള, ബോൾഡായ എന്റർപ്രെന്യൂർ ആയി അവൾ മാറിയിരിക്കുന്നു.

കോളേജ് കാലം കഴിഞ്ഞു വര്ഷം 15 ആയെങ്കിലും കാലം അവളിൽ അധികം മാറ്റം ഒന്നും വരുത്താതെപോലെ സിദ്ധുവിനു തോന്നി.

മൂന്ന് പേരുടെയും സൗഹൃദം പോലെ.

നീല സാരിയിൽ അതീവ സുന്ദരിയാണ് മായ എത്തിയത്.

സിദ്ധുവിനെ കണ്ടതും മായ ഓടി വന്നു കെട്ടിപ്പിച്ചു.

സിദ്ധു: "ന്തൊക്കെയുണ്ട് ബോസ് ലേഡി വിശേഷങ്ങൾ"

മായ : " വിശേഷങ്ങൾ ഒകെ നിനക്കു അല്ലെ.. എങ്ങനെയുണ്ട് കാനഡ ജീവിതം എന്ന് ചോദിക്കണ്ടല്ലോ. (വിവേകനോട്) വിവി, ഇപ്പോൾ ഇവൻ ശെരിക്കും ഒരു പ്രവാസി ലുക്ക് ആയി അല്ലെ? "

വിവേക് :"അത് കറക്റ്റ് ആണ് പ്രവാസിയുടെ എല്ലാ ക്വാളിറ്റീസും ഇപ്പോൾ ഉണ്ട്. പിന്നെ എക്സ്ട്രാ കുറെ തള്ളും "

വിവേകും സിദ്ധുവും മായയും അവരുടെ പഴയ കോളേജ് കാലം പോലെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു ഇരുന്നു.

ഇതിനിടയിൽ മഴ മാറി ഇരുൾ വീണത് ഒന്നും അവർ അറിഞ്ഞില്ല.

പെട്ടെന്നാണ് മായ്ക്ക് ഒരു കാൾ വന്നത്. മാറി നിന്നു സംസാരിച്ചശേഷം തിരിച്ചു വന്നു വിവേകനോട്

മായ: "വിവി ,കിച്ചു ആണ് വിളിച്ചേ.. ഇന്ന് അവൻ മേമേടെ കൂടെ പോകുന്നുന്നു ….നാളെ അവിടെന്നു അവനെ സ്കൂളിലേക്കു പിക്ക് ചെയ്താൽ മതിയെന്നു”.

സിദ്ധു: “ ആ… മേമേ കണ്ടാൽ പിന്നെ അവനു നമ്മളെ വേണ്ടലോ. അപ്പോ നീ ലേറ്റ് ആകേണ്ട ഇറങ്ങിക്കോ... ഞാൻ പോയ് ബില് സെറ്റൽ ചെയ്യാം “.

വിവേക് പോയതും സിദ്ധു മായയോട്

സിദ്ധു: "ഡീ... എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്. ഞാൻ ഇതേ കുറിച് പറയുമ്പോൾ എല്ലാം നീ ഒഴിഞ്ഞുമാറി. "

സിദ്ധു അടുത്തു പറയുന്നതിനു മുന്നേ മായ സിദ്ധു വിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട്

മായ : “എടാ.. എനിക്ക് അറിയാം നീ എന്താ പറയാൻ വരുന്നത് എന്ന്.. അത് ക്ലോസ് ചെയ്ത ചാപ്റ്റർ ആണ്... അത് അങ്ങനെ ഇരിക്കട്ടെ. ഞാൻ ഹാപ്പി ആണ്.. അത് പോരെ.”

മായാ പറയുന്നത് കേട്ട് നിസ്സംഗനായി ഒരു നിമിഷം അവളെ തന്നെ സിദ്ധു നോക്കിനിന്നു.

അപ്പോഴേക്കും വിവേക് ബില്ല് സെറ്റൽ ചെയ്തു തിരിച്ച വന്നു.

മായ: "എന്നാൽ പിന്നെ ഞൻ ഇറങ്ങട്ടെ ..ഇനി പരിപാടി ഇല്ലേചേട്ടന്മാർക് ..എങ്ങോട്ടെക് ആണ് ..( വിവേകനോട്)- വിവി ,നാളെ കിച്ചന് പി.ടി.എ ഉള്ളതാ. (സിദ്ധുവിനോട്‌ ) സിദ്ധു …ഇവനെ ഒരുപാടു ലേറ്റ് ആകരുതേ.. “

സിദ്ധു: “ആയിക്കോട്ടെ മാഡം “

മായാ സിധുവിനെ ഹഗ് ച്യ്തത് വിവേകന് കയ്യും കൊടുത്തു അവിടെന്നു ഇറങ്ങി.

മായ പോകുന്നത് കഫേ യുടെ മുകളിലത്തെ നിലയിൽ നിന്ന് വിവേകും സിദ്ധു വും നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

മായ പോയതും ഇരുൾ വീണത് തന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു ആണെന് വിവേകിന് തോന്നി.

വിവേകിന്റെ മുഖത്തെ ഭാവവ്യതാസം സിദ്ധു ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.

തെല്ലുനേരത്തേക്കു അവർ നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു

സിദ്ധു: "നിങ്ങൾ ഡിവോഴ്‌സ്ഡ് ആയി എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഉൾക്കൊള്ളുവാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഡിവോഴ്സ് ആയവർക്ക് ഇങ്ങനെ ഒകെ പറ്റുമോ ? ഞാനും ദീപ്തിയും ഇതു പലപ്പോഴും സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഡിവോഴ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ട് പരസ്പരം പഴി ചാരി ശത്രുക്കൾ പോലെ ആണലോ മിക്കവാറും..

കോ-പാരന്റിങ് ഒകെ നമ്മടെ നാട്ടിൽ അക്‌സെപ്റ്റഡ് ആകുന്നത് അത്ര പോസ്സിബിലിറ്റി ആയിട്ട് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ലായിരുന്നു...

റെസ്‌പെക്ട് ഫോർ യു പീപ്പിൾ ഇങ്ങനെ ഹെൽത്തിയായി ഈ റിലേഷന്ഷിപ് കൊണ്ടുപോകുന്നതിനു "

ഒന്നും പറയാതെ ദൂരെ നോക്കി നിസ്സംഗനായി ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി തൂകി വിവേക് നിന്നു.

വീണ്ടും ഇരുളും നിശബ്ദതയും അവർക്കിടയിൽ തിങ്ങി നിന്നു. അൽപനേരം കഴിഞ്ഞിട്ട് ചിന്തകളിൽ നിന്ന് പുറത്തു വന്നിട് വിവേക് പറഞ്ഞു.

വിവേക് : "ഡാ, നീ വാ നമ്മുക് ഈ കഫെയുടെ ടോപ് ഫ്ലോറിൽ പോകാം. അവിടെ ഒരു ഡ്രിങ്ക്സ് കോർണർ ഉണ്ട്. കൂടെ നല്ല ബീച്ച് വ്യൂ ഉള്ള സ്പോട്ടും. നമ്മുക്ക് അവിടെ പോയി ഇരിക്കാം "

ഡ്രിങ്ക്സ് കോർണറിൽ എത്തി അവിടെ ബീച്ച് വ്യൂ കിട്ടുന്ന ടേബിൾ ഇൽ അവർ സ്ഥാനം പിടിച്ചു. വിവേക് തന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്തു. സിദ്ധു മൈൽഡ് മോക്‌റ്റൈൽസ് ഓർഡർ ചെയ്തു. അവിടെ ഇരുന്നു അവർ "മായ" അല്ലാതെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു .

അതിനിടയിൽ രാത്രിമഴപെയ്തതും കാർമേഘങ്ങൾ മാറിയതും നിലാവെളിച്ചവുമായ ചന്ദ്രൻ വന്നതൊന്നും അവർ അറിഞ്ഞില്ല .

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സിദ്ധുവിനു ഒരു കാൾ വന്നു. ദീപ്തി ആയിരുന്നു അങ്ങേത്തലക്കൽ.. അത് അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ശേഷം സിദ്ധു ഫോൺ നോക്കി വിവേകനോട് പറഞ്ഞു.

സിദ്ധു: "എടാ, നമ്മുടെ ഫോട്ടോസ് മായ ഗ്രൂപ്പിൽ ഇട്ടല്ലോ. ദീപ്തി അത് കണ്ടിട്ടാ വിളിച്ചേ. ഇന്ന് ഇനി സ്‌റ്റെയ്‌ബാക്ക് ആണോ വീട്ടിൽ വരുമോന്നു അറിയാൻ"

വിവേക് ഫോട്ടോസ് നോക്കി നിശബ്ദനായി ചിരിച്ച ശേഷം

വിവേക്: “നീ മായയോട് നമ്മുടെ കാര്യം ചോദിച്ചു അല്ലെ?”

സിദ്ധു: “നീ എങ്ങനെയാ അറിഞ്ഞേ ?”

വിവേക് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ദൂരേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.

സിദ്ധു: "നിന്നോട് ഞാൻ പല തവണ ചോദിച്ചിട്ടുള്ളത് തന്നെയാ അവളോടും ചോദിച്ചത് . നിങ്ങൾക് റീ-തിങ്ക് ചെയ്തുകൂടെ ? ഞാൻ നോകിയിട്ടു ഒരു പ്രോബ്ലെവും തോന്നുന്നില്ല. നിങ്ങൾ കിച്ചുവുമായിട്ടു ഫാമിലി ട്രിപ്സ് പോകുന്നു.. എപ്പോഴും നിങ്ങൾ കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ ഉണ്ട് . പിന്നെ എന്ത് കൊണ്ട് റീ-തിങ്ക് ചെയ്തു ഒന്നുകൂടെ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തുകൂടെ?"

വിവേക് നിസ്സംഗനായി ഇരുന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. അത് കണ്ടപ്പോൾ തെല്ലു ദേഷ്യത്തോടെ

സിദ്ധു: "അസ്ഥാനത് ഉള്ള നിന്റെ ഈ ചിരി ഉണ്ടല്ലോ .. എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ഉള്ള സ്പേസ് ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് ഇത് എല്ലാം പറയുന്നത് “".

വിവേക്: "എടാ , ഇന്ന് നീ കാണുന്ന എല്ലാം ... ഡിവോഴ്സ് ആയിട്ടും അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നിക്കാതെ നന്നായിട് കോ-പാരന്റിങ് ചെയ്തു നമ്മൾ പോകുന്നതും , എല്ലാം കമ്മ്യൂണിക്കേറ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നത് ..ഈ സ്റ്റേജ് വരെ എത്തുവാൻ അത്ര എളുപ്പം അല്ലായിരുന്നു … മെന്റലി , പിഹൈസിക്കലി, ഇമോഷണലി ഒരുപാട് സ്ട്രൂഗ്ഗലെ ചെയിതിട്ടുണ്ട്. അതിൽ എന്നേക്കാൾ കൂടുതൽ മായ ആണ് സ്ട്രൂഗ്ഗലെ ചെയ്തത്. എല്ലായിടത്തെത്തും പോലെ ആഫ്റ്റർ മാര്യേജ് ഞങ്ങൾക്കും പല താളപ്പിഴകൾ വന്നു . എല്ലാം കണ്ടില്ലന്നു വച്ചിട് കുറെയൊക്കെ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യുവാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു. എവിടെയോകെയോ എന്തൊക്കെയോ കൈവിട്ടു പോയ്. ഇതൊക്കെ ഒരുപക്ഷെ ചിലപ്പോൾ എല്ലാ മാരിയേജിനും സംഭവിക്കുന്നത് ആകാം. പ്രാരാബ്ധങ്ങളും ജീവിതത്തിൽ രക്ഷപെടാൻ ഉള്ള ഓട്ടപാച്ചിലുകൾ, ഫ്രുസ്ട്രേഷൻസ്.. പലപ്പോഴും ഞാൻ അവളെ മനസിലാക്കിയില്ല .

അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തുചെയ്തു അത് പിന്നീട് ഒരു സാറ്റുറേഷൻ ലെവൽ എത്തും. അതും കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ലൈഫ് ഒരു റൂട്ടീനെയാകും. മായ ആഗ്രഹിച്ച ലൈഫ് അങ്ങനെ ഒരു റൂട്ടിനെ ആയിരുന്നില്ല. ഞാനും...

അങ്ങനെയുള്ള റൂട്ടിനെ ജീവിതം പിന്നീട് വെറുപ്പ് ആകും. അതിനേക്കാൾ നല്ലത് പിരിയുന്നത് ആണെന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് തോന്നി .. . "

സിദ്ധു: "എടാ , ഇതൊക്കെ നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ മനസിലാക്കിയല്ലോ. ഇനി അതുകൊണ്ട് റിസോൾവ് ചെയിതു മുന്നോട് പോയാൽ പോരെ. ?"

വിവേക്: " വേണ്ട... അത് അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ഒരുമിച്ചാൽ ഇതൊക്കെ തന്നെ വീണ്ടും ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് ഉറപ്പില്ലല്ലോ. അത് അവൾക്ക് അറിയാം ..ഐ നോ ഹേർ... ഇപ്പോൾ അവൾ കംഫോര്ട്ടബിള് ആണ് . ഞങ്ങൾക്ക് നല്ല ഫ്രണ്ട്സായിട്ടുമുന്നോട് പോകാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്...

ഇനി ഒരു സെക്കന്റ് ചാൻസ് എടുത്താൽ ഒരുപക്ഷെ ഈ ഫ്രണ്ട്ഷിപ് പോലും നഷ്ടമാകും. മായ എന്റെ ലൈഫെയിൽ ഇല്ലാതെ, അവളുടെ ഒരു പ്രെസെൻസ് പോലും ഇല്ലാതെ ആയാൽ.. അത് എനിക്ക് സർവൈവ് ചെയ്യുവാൻ പറ്റുന്നത് അല്ല. സൊ ….. ഇതാകുമ്പോൾ സ്റ്റിൽ ഐ ക്യാൻ ലവ് ഹേർ.. അത് ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ. പിന്നെ ആസ് പേരെന്റ്സ് കിച്ചന് നമ്മൾ എന്നും ഒരുമിച്ച് ഉണ്ടാകും. അവൻ ഇതിൽ സ്ടര്ഗ്ഗലെ ചെയ്യുവാൻ പാടില്ല എന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് നിർബന്ധം ആണ് .. ആ കാര്യത്തിൽ നമ്മൾ സക്‌സസ് ആണ് റ്റിൽ നൗ...."

സിദ്ധു: " മ്മ്മ്മ് ... ഇതിലൊക്കെ ഇനി കൂടതൽ ഞാൻ എന്ത് പറയാൻ ആണ് ... നിങ്ങളുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഫ്രണ്ട് എന്ന നിലയില ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞത് ... ഒരു സമയത്തു നിങ്ങളെ ഒന്നിപ്പിച്ചത് ആണലോ.. എന്തായാലും ചോയ്സ് നിങ്ങളുടെ ആണ്.. നിങ്ങൾക്കു ഇത് കംഫോര്ട് ആണേൽ ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ. ബട്ട് ….എപ്പോഴെങ്കിലും റീ-തിങ്ക് വേണം എന്ന് നിനക്കു തോന്നിയാൽ അത് പറയാതിരിക്കരുത്. "

വിവേക് ചെറു ചിരിയോടെ സിദ്ധുവിന്റെ തോളിൽ തട്ടിയശേഷം.

വിവേക്: "ഐ നോ മാൻ…...എടാ, നീ കേട്ടിട്ടില്ലേ , " സം പീപ്പിൾ ആർ മെൻറ് ടു ബി ഇൻ ലവ് .. ബട്ട് നോട്ട് മെൻറ് ടു ബി ടുഗെതെർ....”

അതാണ് ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിലും... ഇപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്, കൂടുതൽ മനസിലാക്കുന്നുണ്ട്... പിന്നെ സം ടൈംസ് ഐ റീലി മിസ് ഹേർ, ആസ് മൈ ബെറ്റർ ഹാഫ്.. നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ ആണല്ലോ അതിനു വിലവരുന്നത്.. അത് ഇപ്പോൾ ആ പഴയ കോളജ് പയ്യന്റെ പ്രണയത്തിനും മുകളിൽ എന്തോകെയോയാണ്….. "

ദൂരെ ആകാശത്തിൽ ചന്ദ്രന് കൂട്ടായ് ഇന്നും ആ മായാ താരകത്തെ വിവേക് കണ്ടു.