കാലത്തിന്റെ പ്രയാണത്തിലെപ്പോളോ 

ഞാൻ വഴി മാറി നിൽക്കവേ

എന്റെ തൂലികയിൽ വിങ്ങിയ അക്ഷരങ്ങളെ

നിങ്ങൾക്ക് യാത്രാമൊഴിയേകിയിരുന്നു.

ഒരു നാളെന്റെ കാർവർണനവൻ

നിങ്ങളിൽ വെണ്ണയായ് നിറയാതിരിക്കില്ല.

നിങ്ങളിൽ അവൻ എന്നെ തേടാതിരിക്കില്ല.

എന്നുടെ നോവുകൾക്ക് ചിരി പടരുന്ന നാൾ

പരിശ്രമത്തിൻ മുള്ളുകളിൽ ഭാഗ്യത്തിൻ തേൻ തുള്ളികൾ നിറയുന്ന നാളതിൽ

നിങ്ങളിലൂടെ ഞാൻ അവനെ കാത്തു നിൽപ്പൂ.

കണ്ണാ...!

ഈ അക്ഷരങ്ങളിലോരോന്നിലും 

ഞാൻ നിൻ പേര് കോർത്തിടട്ടെ

ഒരു നേർത്ത പുഞ്ചിരിയിലാൽ അലിയാത്ത പരിഭവങ്ങൾ നമ്മളിലിന്നുമുണ്ടോ?