ദാഹവും പേറി ഞാൻ പോകയാണോ 

ദിക്കറിയാതെ അനന്തമായീ... 

മഴയൊന്നു താണ്ഡവമാടിയപ്പോൾ 

വഴിതെറ്റി എല്ലാം കവർന്നെടുത്തൂ...  

അവളങ്ങു മാനത്തു പെയ്തുമറഞ്ഞപ്പോൾ 

വിണ്ടുവരണ്ടുപോയ്  കേരളഭൂമിയും 

ഇന്നില്ല പുഴയൊന്നും നീർത്തടാകങ്ങളും 

മണ്ണിട്ടു മൂടിയീ ശാപഭൂവിൽ 

നിത്യമാം ഹരിതവനങ്ങൾ പോലും 

ഓർമകളായങ്ങു മാഞ്ഞുപോകേ... 

എങ്ങോട്ടു പോകേണ്ടു ഞാനിന്നെൻ -

വ്യാകുലമായ മനസ്സുമായീ 

കൊയ്‌ത്തും മെതിയും വിളവെടുപ്പും 

കാലത്തിൻ ജല്പനമായിടവേ..

അറിയുന്നതീലയോ  മർത്യാ, ഇന്നു 

നിൻ ചെയ്തികൾ നാളെ തൻ നാശമാം..

ജാതികൾ മതങ്ങളും, പലവർണ്ണക്കൊടികളും 

അത്യാഗ്രഹത്തിൻ പ്രതീകങ്ങളാകവേ...

മീതോഷ്ണമായൊരെൻ ഭൂമിമാതാവിനേ 

മരുഭൂമിയായിന്നു  മാറ്റിടവേ..

എന്തിനു വേണ്ടി നീ വിലപിച്ചിടുന്നൂ 

നീ തന്നെയല്ലയോ 

സർവ്വനാശത്തിൻ നാരായവേരുകൾ...

ഉണരുവിൻ മക്കളേ നിങ്ങൾ,

മാവേലിനാടിൻ സ്‌മൃതികളുമായ്.. 

ഒരുമതൻ ചങ്ങലക്കണ്ണിയായ്... 

പൂവിളിയുമാതിരയും  വിഷുക്കണിയുമായ്  

നല്ലൊരു പുതുയുഗപ്പിറവിക്കായ്..